Refael Maier is de laatste nog levende man in zijn familie. Hij groeit bij 'de grote vrouw': de som van een vrekkerige grootmoeder, een levenslustige en een door zelfverwijt verteerde tante, een spottende zuster en een boekenverslindende moeder. Hun mannen zijn bij merkwaardige ongelukken om het leven gekomen. Refael wacht zijn lot dan ook gelaten af, terwijl hij vertelt over zijn jeugd in Jeruzalem, zijn vriend de steenhouwer Avraham, het blindeninstituut, de dierentuin en het gekkenhuis. Ook zijn ex-vrouw vergeet hij niet. De roman is een kaleidoscoop van boeiende verhalen, waarbij vooral menselijke drijfveren centraal staan. Het gaat over liefde, verlangen en ijzeren familiebanden. Shalev (1948), Israëls populairste auteur van dit moment, zet in zijn roman vooral dat laatste centraal, met al zijn positieve en negatieve kanten. De karakters worden fraai uitgewerkt en met de nodige zachte humor becommentarieerd. De stijl is glashelder, geen woord te veel. Uitgave in zakformaat op dundrukpapier als zogenoemde 'dwarsligger'; de regels lopen evenwijdig met de rug, zodat de lezer het boek een kwartslag moet keren en de vouw van de rug zich horizontaal halverwege de bladspiegel bevindt. Kleine druk. Verberg tekst