Politiecommissaris Albert Darlac is een grote smeerlap, en al helemaal voor de Joden, communisten en verzetslieden in het Bordeaux van tijdens de Tweede Wereldoorlog. Weinig mannen zijn ‘zo grof, zo eigenzinnig, zo vals als een beroerte’. Darlac helpt razzia’s te organiseren en zorgt ervoor dat complete gezinnen naar de kampen worden afgevoerd. Nadat de vrachtwagens zijn vertrokken, begint hij de lege appartementen systematisch leeg te roven.

Na de oorlog is hij nog steeds op post, en hij is lang niet de enige politieman die tijdens het Vichyregime zijn ‘plicht’ heeft gedaan. Darlac weet hoeveel mannen net op tijd van kamp zijn veranderd. Hebzuchtige dienders zoals hij, maar ook hogere ambtenaren die, toen ze in 1943 het tij zagen keren, nog snel een paar heldendaden hebben verzonnen of een handvol Joden hebben gered.

Darlac, die nooit angst kent, krijgt tien jaar na de oorlog de niet mis te verstane boodschap dat hij voor zijn misdaden zal moeten boeten. Een paar van zijn handlangers worden vermoord en zijn dochter wordt bijna gewurgd. Intussen bereidt de jonge automonteur Daniel, die net zijn oproepingsbevel heeft gekregen, zich voor op zijn vertrek naar Algerije, waar de onafhankelijkheidsstrijd woedt. Daniel wil dolgraag gaan omdat hij wil weten waarom mensen oorlog voeren. In de Tweede Wereldoorlog zat hij ondergedoken, zijn ouders waren gedeporteerd. Van hen kan Daniel zich niets meer herinneren. Tot op een dag een man zijn motorfiets in de garage binnenbrengt. Zijn gezicht roept vage herinneringen op, maar het duurt een hele tijd voor Daniel beseft dat niet iedere dode ook effectief is gestorven.

Voor het zover is, ontrolt zich een rauw en ijzingwekkend verhaal in Bordeaux en Algerije. Darlac wordt in plaats van jager plots prooi, en Daniel ondervindt aan den lijve hoe makkelijk het is om van een mens een vijand te maken.

Hervé Le Corre inspireerde zich voor Altijd oorlog op het verhaal dat oud-verzetsstrijder Michel Slitinski hem vertelde. Slitinski kwam later op een bus de politieman tegen die zijn vader naar Auschwitz had gestuurd. Diezelfde Slitinski getuigde overigens ook op het beroemde proces tegen Maurice Papon, de politiechef die vele jaren na de oorlog werd veroordeeld omdat hij onder het Vichyregime in Bordeaux meer dan 1500 Joden had laten oppakken en deporteren. Het is dus geen toeval dat de geest van de weinig berouwvolle Papon in dit boek rondwaart, want ook in Altijd oorlog gebruiken mannen zoals Darlac ongegeneerd hun vaderlandsliefde en/of burgerplicht als alibi voor hun oorlogsmisdaden.

ALTIJD OORLOG *****

Hervé Le Corre , Xander (originele titel: Après la guerre), 520 blz., € 19,95.

JOHANNA SPAEY ■

Verberg tekst

In het Bordeaux van 1959 zijn de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog overal nog merkbaar: de politie is corrupt, collaborateurs worden vermoord, mensen zijn op hun hoede. Daniel (20), wiens ouders zijn omgekomen in Auschwitz, is opgevoed door vrienden van hen en gaat vechten in de Algerijnse Oorlog. De foute commandant Darlac voelt het net van iemand die wraak op hem komt nemen (wegens verraad) steeds dichter aantrekken; de geschiedenis van deze persoon staat in zes intermezzo’s. Dit complexe verhaal vol drank en hoeren wordt minutieus, staccato en in grove woorden verteld in de tegenwoordige tijd, wat bijdraagt aan de couleur locale. Het duurt lang voor de lezer, die meer weet dan de verhaalfiguren, verbanden legt en snapt welke kant het op gaat, maar het geheel zit heel knap in elkaar. De spanning zit vooral in de vraag wat Darlac heeft gedaan dat hij deze wraak verdient. Er is ruim aandacht voor de sociaalpsychologische gevolgen van oorlogen. Bevat rare zetfouten. Met zeven noten met historische uitleg. De veel gelauwerde auteur (1955) schreef niet alleen thrillers. Bekroond met de Prix du Polar Européen. Verberg tekst