Pestkoppen en windbuilen is geschreven in opdracht van Geknipt, een samenwerkingsverband van Mechelse sociale organisaties. De vereniging wil de problematiek van sociale armoede en uitsluiting in Mechelen zichtbaar te maken. Didelez verwerkt dit doel in een treffend verhaal op maat van lagere schoolkinderen. Hanne wordt op school door de rijke en knappe Jolien gepest omdat ze moeite heeft met schrijven én omdat haar gezin arm is. Ze verzwijgt de pesterijen voor haar mama, want die heeft het met de zorgen voor een zieke man en als enige kostwinner moeilijk genoeg. De enige bij wie ze gehoor vindt, is een troetelkonijn, gekregen van haar gestorven opa. Klasgenoot Rachid leeft ook tegen de armoedegrens aan, maar hij gaat er anders mee om. Met zijn assertieve, stoere houding dwingt hij angst af. Jolien ziet wel brood in de stoere Rachid en dus spant ze hem voor de kar om Hanne nog meer te pesten. De pesterijen gaan van kwaad naar erger, tot pestkop Jolien een koekje van eigen deeg krijgt en kompaan Rachid als ‘windbuil’ ontmaskerd wordt. Daarna neemt Hannes leven zowel op school als thuis een positieve wending. Haar voorzichtige overwinning en hoop symboliseert Didelez mooi in een geslaagde klim op ‘de zilveren bol’ in het Begijnhof van Mechelen, het centrum van de chique en trendy buurt.
Het geëngageerde verhaal kent een klassiek verloop. Didelez legt de reden van sociale armoede en uitsluiting bloot: Hanna is arm vanwege de ziekte van haar vader, het gezin van Rachid gleed af naar armoede na de scheiding van zijn ouders en het verdwijnen van zijn vader. Rachid is thuis de dupe van zijn oudere broer, maar op school draait hij de rollen om en wordt hij zelf pestkop.
Allerhande nevenpatronen bevestigen dit gekende patroon: het zwijgen uit schrik, de troost van een knuffel en uiteindelijk de gepeste die de pestkop van een groot gevaar redt, waarop de twee vriendschap sluiten. Didelez vertelt spontaan, vanuit de ogen van een kind, maar in de scherpe observaties en de expliciete uitleg die hij Hanna ingeeft, klinkt vaak de auteur door: ‘Omdat Jolien en Rachid uit een totaal ander nest komen, is het best te begrijpen dat ze nooit eerder samen gespeeld hebben. Dat doen roodborstjes en kraaien ook niet. Maar iemand samen voor de gek houden, zien ze dus wel zitten’.
Dit klassieke, invoelbare verhaal speelt in op de doelstelling van Didelez én op het doelpubliek: jonge kinderen inzicht geven in de mechanismen van pesten en kinderarmoede. Een boekje om een klassengesprek rond te bouwen!
[Jet Marchau] Verberg tekst

Omdat Hanne 'te dom is voor taal en te slim voor rekenen' wordt ze op school dagelijks gepest. Thuis kan het 9-jarige meisje haar verhaal niet kwijt. Moeder werkt buitenshuis om de dure operaties van vader te kunnen blijven betalen; hij heeft slechte longen. Gevoelig, genuanceerd en op begrijpelijke manier worden de gedachten en gevoelens van Hanne verwoord. De gebeurtenissen bieden vele identificatiemogelijkheden, zowel vanuit het slachtoffer als vanuit de pestkoppen bezien. Zo wordt de schrijnende thuissituatie van een van de pestkoppen belicht. 'Geknipt', een samenwerkingsverband van Mechelse sociale organisaties, wil met het verhaal de problematiek van armoede en sociale uitsluiting in Mechelen zichtbaar maken. Pesten is iets waar bijna elke lezer (in)direct mee te maken heeft of zal krijgen, maar met armoede ligt dat anders. Vlotte schrijfstijl; moeilijkere begrippen zoals longtransplantatie worden uitgelegd. De indeling in hoofdstukken, de vrij grote drukletter en de zwart-wittekeningen verhogen de leesbaarheid. Het nawoord bevat contactgegevens van de leden van 'Geknipt'. Vanaf ca. 9 jaar; ook geschikt voor groepsbespreking. Verberg tekst

Hanne heeft het op school moeilijk met taal. Wiskunde gaat uitstekend. Bovendien komt ze uit een arm gezin. Haar moeder gaat de hele dag werken en haar vader wacht op een longtransplantatie. Maar arm zijn vindt ze minder erg dan gepest worden op school. Gelukkig vindt ze troost bij haar knuffelkonijn, Stanis, die ze van haar opa kreeg. Het konijn is haar houvast telkens ze het moeilijk heeft. Hanne wordt dagelijks gepest door Jolien, een rijkeluiskind, die de anderen meesleurt. De pesterijen nemen steeds grotere proporties aan en lopen uit de hand. Twee andere kinderen uit de klas steken een stokje voor weer eens een akelig plannetje van Jolien.
Dit verhaal toont weeral aan hoe genadeloos pestkoppen zijn. Vooral kinderen in armoede worden dikwijls gepest. Dit pesten laat blijvende littekens na. Geknipt, een samenwerkingsverband van een aantal Mechelse sociale organisaties, wil met dit jeugdboek kinderarmoede onder de aandacht brengen. Guy Didelez schreef er een eenvoudig verhaal over, vol goede bedoelingen, maar zo voorspelbaar en weinig doorleefd. Het pestslachtoffer moet zelfs eerst een heldendaad verrichten - de pester uit een brandend huis redden - eer deze tot inkeer komt. Het onderwerp verdiende een beter verhaal en betere tekeningen. De illustraties in het boek zijn zielig. Interessant is wel het bondige nawoord en de verwijzing naar de databank van Armoede-in-zicht waar je veel vormingsmateriaal vindt om met het thema armoede in de klas aan de slag te gaan.
Verberg tekst