Ruth is gescheiden en woont met haar twee kleine kinderen Cindy en Frankie in New York. Ze vecht met haar ex-man over de voogdij. Op een ochtend zijn de kinderen uit hun bedje verdwenen. Beiden worden al snel vermoord teruggevonden. De politie doet onderzoek en wijst vrijwel meteen Ruth aan als schuldige. Bewijzen zijn er niet echt, maar Ruth’s gedrag – ze drinkt, heeft vele minnaars, gaat veel uit, draagt provocerende kleding – maakt haar een slechte moeder, een femme fatale. Ze toont bovendien geen emotie of verdriet over de dood van haar kindjes. Ruth heeft dan ook geen schijn van kans op een eerlijk proces en wordt veroordeeld. Een jonge reporter twijfelt aan Ruth’s schuld en stort zich op de zaak. Geïnspireerd op een waargebeurd verhaal, spelend in 1965; vrijheid en feminisme waren nog niet aan de orde. Vele vooroordelen en sociale afkeuring omtrent haar afwijkend gedrag maken van Ruth een gewillig doelwit. De Britse auteur weet de sfeer van die tijd treffend te beschrijven. Een boeiend debuut zonder happy end. Longlist Baileys Women’s Prize for Fiction 2017. Verberg tekst