3 x Bracke bundelt drie eerder apart verschenen verhalen van de populaire Vlaamse jeugdschrijver Dirk Bracke: 'Een vlieg op de muur', 'Straks doet het geen pijn meer' en 'Henna op je huid'. Bracke staat bekend als een auteur die schrijnend realisme en taboeonderwerpen voor jongere lezers niet schuwt, en dat blijkt ook uit deze omnibus.
'Een vlieg op de muur' vertelt het navrante relaas van de tienjarige Braziliaanse jongen Washington. Washington moet samen met talloze andere zwerfkinderen overleven in harde wereld, waarin alcoholmisbruik, lijmverslaving en kinderprostitutie dagelijkse kost zijn. Als daar nog eens cocaïnedeals en corrupte politieagenten bij komen, stevent het verhaal af op een onverwachtse, hartverscheurende climax.
In 'Straks doet het geen pijn meer' maakt de lezer kennis met de 14-jarige Friedl, die na de scheiding van haar ouders de enige van drie kinderen is die haar vader nog bezoekt. Nico ontpopt zich echter van een liefdevolle, gulle papa …
Lees verder
3 x Bracke bundelt drie eerder apart verschenen verhalen van de populaire Vlaamse jeugdschrijver Dirk Bracke: 'Een vlieg op de muur', 'Straks doet het geen pijn meer' en 'Henna op je huid'. Bracke staat bekend als een auteur die schrijnend realisme en taboeonderwerpen voor jongere lezers niet schuwt, en dat blijkt ook uit deze omnibus.
'Een vlieg op de muur' vertelt het navrante relaas van de tienjarige Braziliaanse jongen Washington. Washington moet samen met talloze andere zwerfkinderen overleven in harde wereld, waarin alcoholmisbruik, lijmverslaving en kinderprostitutie dagelijkse kost zijn. Als daar nog eens cocaïnedeals en corrupte politieagenten bij komen, stevent het verhaal af op een onverwachtse, hartverscheurende climax.
In 'Straks doet het geen pijn meer' maakt de lezer kennis met de 14-jarige Friedl, die na de scheiding van haar ouders de enige van drie kinderen is die haar vader nog bezoekt. Nico ontpopt zich echter van een liefdevolle, gulle papa tot een incestueuze kinderverkrachter. Friedl durft niet tegen het misbruik in te gaan, en verliest door haar onzekerheid haar vriendje Stef aan haar vriendin Marie. Marie heeft ook haar eigen problemen: zij wordt zwaar gepest omwille van haar rode haar. Als Friedl dan toch de stap naar het Vertrouwenscentrum durft te wagen, wordt de grond onder de voeten van haar vader, de schooldirecteur met een smetteloze reputatie, te heet...
Het laatste verhaal speelt zich af in een moslimmilieu in Antwerpen. Touria wordt verscheurd tussen haar thuis, waar ze de schijn van haar voorbeeldigheid voor haar conservatieve familie moet ophouden, en de buitenwereld, waarin jongens, uitdagende kledij, zwempartijtjes, alcohol en sigaretten lonken. Als haar omgeving erachter komt dat Touria er een dubbelleven op na houdt, dat uiteindelijk leidt tot het verlies van de familie-eer, verlangen haar broers wraak op haar en op de daders, elk op hun manier, met dramatische gebeurtenissen tot gevolg.
De hypocrisie van de samenleving waarin iedereen met twee maten meet, wordt door Bracke grondig aan de kaak gesteld in deze drie jeugdromans: de corrupte Braziliaanse politie t.o.v. straatkinderen die officieel zelfs niet bestaan, de moeder van Friedl die na een klacht van Kindermishandeling in plaats van naar haar dochter te luisteren, in eerste instantie denkt dat haar dochter haar valselijk wil beschuldigen, Habib die talloze meisjes versiert , maar door het lint gaat als zijn zus zonder hoofddoek over straat loopt, Karim die losbreekt van het gezin en uitkomt voor zijn homoseksualiteit, maar die tot alles in staat is om de deugdelijkheid van zijn zus te bewijzen... Bracke speelt daarbij handig in op de actuele debatten, bv. over de hoofddoekenkwestie. Daarnaast maakt hij zijn stof ook toegankelijk voor het jonge publiek, door de gebeurtenissen een plaats te geven op straat, op pleintjes, in jongerencafés, op school of thuis. De taal is, zoals in al Brackes boeken, zeer vlot en recht voor de raap. Bracke laat te pas en te onpas namen vallen van onder jongeren gespecteerde bands, trendy kledingmerken en hippe drankjes. Zo scoort hij ongetwijfeld bij zijn doelgroep, maar het namedroppen kleeft echter wel een houdbaarheidsdatum op zijn boeken: Fila is al lang niet meer zo'n geliefd merk, Novastar bereikte het toppunt van zijn populariteit in 2000, en geen enkele zichzelf respecterende 15-jarige wil vandaag nog met een Bacardi Breezer in de hand betrapt worden. Daarnaast bezondigt Bracke zich ook vaak aan stereotiepe personages en oppervlakkig uitgewerkte verhaallijnen: zo krijgt de lezer meteen een beeld van Ilyas als onbetrouwbare Marrokaan, die zijn BWM met louche zaakjes als drugskoerier spelen bekostigt, durft Touria's moeder niet voor haar dochter op te komen als die geslagen wordt en wordt Marie eigenlijk enkel en alleen vanwege haar rosse haar gemolesteerd door klasgenoten. Het beste verhaal in 3 x Bracke is m.i. dan ook een van zijn vroegste werken, 'Een vlieg op de muur', dat zich ver weg van het bekende Vlaanderen houdt, en dat qua plot niet zou misstaan als basis voor een kortfilm zoals die in Unicefs 'All the Invisible Children'. [An-Sofie Bessemans]
Verberg tekst